Deze Antwerpse Nood Gods, of Piëta, wordt toegeschreven aan Nicolaus Lauweryssens. Het houten gevelbeeld met sokkel in blauwe hardsteen dateert uit de achttiende eeuw.

​

De sculptuur werd in de Franse periode, tussen 1797 en 1814, verborgen en daarna herplaatst, vermoedelijk op deze locatie.

​

Het volplastisch beeldhouwwerk vertoonde veel schade in de vorm van barsten en breuken, voornamelijk als gevolg van weersinvloeden.

​

De rechterarm van Jezus was een zwak punt, omdat die onder de luifel vandaan komt. De arm vertoonde veel barsten en de wijsvinger zat los.

De rechtervoet van Jezus was eerder gerestaureerd in piepschuim en vastgezet met siliconen. De originele voet was verdwenen.

De voetplaat zat gevat in een loden plaat, die had gezorgd voor wateropstapeling en de bijhorende schade.

​

Het beeld was bedekt door slechts enkele verflagen, vermoedelijk werd het vroeger al eens ontdaan van alle verf. Onder de twee nieuwste lagen zat een goed bewaarde en kleurrijke, glanzende, verflaag.

​

De sculptuur werd afgenomen een aangepakt in eigen atelier. De oude restauraties werden verwijderd, net als de verflagen, tot op de referentielaag.

​

De afgebroken delen werden verlijmd en de barsten en oppervlaktelacunes werden bijgewerkt met een polyesterpasta, die bestand is tegen de weersinvloeden.

Met deze pasta was het ook mogelijk de verdwenen draperingen onderaan opnieuw vorm te geven.

​

Het voetstuk kreeg nieuwe stukken hout en de ontbrekende rechtervoet werd naar voorbeeld van de linker opnieuw geboetseerd.

​

Het beeld werd ten slotte afgewerkt volgens de originele kleuren die werden gevonden. Ook de bloedsporen, die niet meer te zien waren op de recentste afwerking, werden herschilderd.